Het echte backpacken is begonnen

Het echte reizen is begonnen

Hallo allemaal,

Vandaag heb ik even tijd om mijn blog bij te werken. Dit keer niet vanuit Cambodja, maar nu vanuit Laos. Want, het echte backpacken is nu toch echt begonnen.

Maar, ik zal eerst nog even mijn verhaaltje van de laatste dag in Siem Reap afmaken. Hoe positief ik was in de ochtend met het inpakken van mijn tas, hoe moeilijker het werd in de loop van de dag! Het afscheid nemen kwam steeds dichter bij!! Verschrikkelijk om dag te moeten zeggen, niet wetend of je deze mensen nog ooit terug zal zien of niet!
Die avond nog een heel lief afscheidsarmbandje gekregen van twee lieve vrijwilligers-vriendinnetjes!!! Iedere keer als ik er naar kijk, dan denk ik aan hen!

En dinsdagochtend was het dan zover, om 3 uur ging de wekker... De laatste dingetjes inpakken, ontbijten op de vloer van de slaapkamer, heel stil omdat ons kamergenootje nog lag te slapen. En om 4 uur moest het echt gebeuren. Een aantal super lieve vrijwilligers (7 om precies te zijn) hadden hun wekker gezet om ons uit te zwaaien. Toen drong het pas echt tot me door wat een geweldige tijd ik in Thida’s heb gehad, hoe gelukkig ik mag zijn dat ik al die lieve mensen heb ontmoet en dat ik echt weg ging van ‘mijn thuis’.

De eerste plek die ik samen met Sanne heb bezocht, lag nog in Cambodja. In Kratie hebben we een ochtendtripje gehad naar de Mekong, daar met een klein bootje de dolfijnen gaan spotten. Een heel raar idee, zoveel dolfijnen in een meer! Helaas kwamen ze niet heel dichtbij, dus heb ik de speciale neuzen van deze Irrawaddy dolphins niet goed kunnen bekijken.

Daarna was het dan echt tijd om Camodja, na bijna 5 maanden, echt te gaan verlaten! Een heel raar idee, maar voor ons gevoel wel goed, omdat we nog even in de backpackers-temming moesten komen. Een ander land zou ons daarbij wel helpen.
Na 3 bussen en een boot, kwamen we aan op Don Det (Laos). Een van de 400 duizend eilanden in de Mekong. Hier zijn we één dag met de fiets het eiland zelf, en het eiland Don Khong overgefietst. Hebben we de tweede dag een leuke Kajaktrip gehad, waarbij we 2 hele mooie watervallen hebben gezien, geluncht aan de rivier en watergevechten gehouden tijdens het kajakken. Helaas, Sanne en ik hadden te vroeg gejuicht met ons geweldige teamwork in de kajak! Toen we er bijna waren, sloeg onze kajak om door een heel klein stroomversnellinkje. Wat hebben we hierom gelachen! Dus dat was een leuke afsluiter van de trip. De derde en laatste dag op Don Det hebben we twee oude vrijwilligers ontmoet. Gezellig bijgekletst tijdens het tuben. Heerlijk in een bandje over het water drijven!

Gisteren zijn we met de bus doorgegaan naar Savannakhet. We zouden om 6.30 pm aan moeten komen, maar door de vele stoppen die de bus moest maken voor alle locals die instapte, kwamen we om 10.30 pm aan. Maar...... de bus had ons helemaal niet afgezet in Savannakhet, maar ergens 30 km er vandaan!!!! Dus toen moesten we nog ruim een half uur in een tuktuk, die ons in eerste instantie bij het busstation af wilde zetten.... Tja, om +/- 11.30 pm, hoeven wij bij het busstation natuurlijk niets meer te doen! Snel een hostel gevonden en lekker gaan slapen!
Vandaag op een fietsje de stad weer door. Een heerlijk klein, rustig stadje. Wat heel raar is, hier zijn weer verkeersregels! Dus aan de verkeerde kant van de weg fietsen, geen voorang geven en door rood fietsen dat kan nu niet meer.... Weer even wennen hoor;)

Nou, de backpackersfeeling heb ik ondertussen wel, dus ik kan niet wachten wat ik nog meer mag ontdekken en tegenkomen!