Nog maar 1 weekje in Siem Reap

Hallo allemaal,

Mijn avontuur in Cambodja zit er nu echt bijna op. Nog één weekje op mijn project, het weekend hier nog even ‘vieren’ en dan op naar het volgende avontuur!
Maar voor het zover is, eerst nog even een up-date van de afgelopen paar weken. Er zijn weer voldoende dingen gebeurd!!

Samen met twee vrijwilligers van mijn project zijn we door een van de teacher van New Bridge opgehaald op zondagmorgen, om met haar mee te gaan naar haar village. Daar heeft ze, samen met andere bewoners uit het dorp, een Engelse school opgezet. Heel leuk om een kijkje te mogen nemen in haar dorp, de school te zien (wat er overigens leuk, maar simpel uit zag), hygiëne lessen te mogen geven (hoe de handen te wassen en de tanden te poetsen), zeepjes en tandenborstels uit te delen en daar te kunnen lunchen. Een geweldige ervaring, echt weer een kippenvel-momentje!

In mijn vorige verhaal had ik verteld dat we met de vrijwilligers verf hadden gekocht en de eerste laag er al op hadden zitten. Helaas was dit niet dekkend genoeg en hebben we het in de week daarna nog eens moeten doen. Maar, het resultaat is geweldig. De lokalen zien er fris en gezellig uit! De vloeren zijn schoolgemaakt, er zat namelijk een beetje (eigenlijk dus heel veel) verf op de vloer, en donderdag ben ik begonnen met het overhuizen. Dit ging helaas wel op zijn Cambodjaans, dus ik heb veel alleen moeten doen, voordat de kinderen en leerkrachten kwamen helpen. Toch heb ik ontzettend genoten om samen met de kinderen, een een soort hele grote kruiwagen de spullen te verhuizen!

Na deze slopende week, een super leuke, Freaky-Friday gehad! Een van de vrijwilligers ging weg en gaf een, soort van, ‘afscheidsfeestje’. Dus allemaal verkleed en een super leuke avond gehad!!
Ook in dit weekend een leuke nieuwe ervaring, naar de bioscoop in Siem Reap. Er is keus uit zo’n 200 films, je krijgt je privé-kamer, en daar wordt de film op groot scherm getoond. Geweldig!!!
De zondag voor een laatse keer naar Pongro village, afscheid genomen van de teacher (ze was er iedere keer wanneer ik er ook was), maar ik heb haar belooofd dat ik terug zou komen.

Op New Bridge ook weer een leuke ervaring. Omdat we net over waren, en er dus ook al les werd gegeven in de nieuwe school(!!!) had ik niet echt een werkplaats. Ik moest dus op de grond gaan zitten om mijn werk te doen, maar ach, weer een leuke ervaring. Die week ook gezorgd dat de teachers vrij hadden op de natrionale feestdag. Dit was niet zeker omdat er nog wat verhuisd moest worden. Wij hebben de donderdag dus meegeholpen, zodat we vrijdag allemaal konden genieten van een vrije dag!
Donderdagmiddag ben ik nog bloed gaan doneren! Een hele leuke ervaring! Het zag er schoon uit, dus geen probleem! Als bedankje kregen we een shirt, cola en koekjes om wat 'aan te sterke'.

Vrijdagavond weer een ‘afscheidsfeestje’ omdat mijn maatje Elles weer naar huis ging. Met z’n alle naar Route 60 gegaan, daar gegeten op de grond (een soort picknick) en over de ‘kermis’gelopen. Met een paar mensen van onze staff in de botsauto’s gezeten. Helemaal geweldig om hen te zien lachen en genieten, dan heb ik zelf automatisch ook een geweldige avond!
Zaterdag helaas afscheid genomen van Elles, dat was voor iedereen even heavy.

Zondag eerst wat aangerommeld, en ’s avonds afgesproken met een dorpsgenoot (zoals hij mij ook beschrijft;)). Heel grappig om mijn huis, mijn werk, mijn huisgenootjes en mijn ervaringen te delen met een bekend iemand. Volgens mij heeft hij een hele leuke week gehad, ik vond het in ieder geval leuk om mijn leven hier aan iemand te laten zien die ik ken!

Afgelopen week zijn er weer heel wat nieuwe vrijwilligers aangekomen (11 om precies te zijn). Jeetje, wat een drukke boel nu. Zo’n raar idee, hen nu leren kennen en volgende week vertrekken. Maar, het zijn leuke mensen, dus Thida’s house zal in goede handen blijven!!

En nu mijn meest heavy moment van misschien wel mijn hele Cambdoja-tijd tot nu toe! Vrijdagavond zijn we gezellig de stad in gegaan voor een drankje en een dansje. Een hele gezellige avond gehad, tot het moment dat we naar huis fietsen. Ik fietste samen met een andere vrijwilligster naar huis, toen we opeens honden hoorden blaffen.... Opeens waren ze naast ons en werd ik, eigenlijk uit het niets, gebeten door een hond! Op dat moment dacht ik alleen maar ‘Ik moet naar het ziekenhuis, snel naar huis en naar het ziekenhuis’. Dus als een gek het laatste stukje naar huis gefietst en daar besefte ik pas wat er was gebeurd. Door de schrik in tranen uitgebarst, wat makkelijkere kleren aangetrokken en samen met een lieve vrijwilligster en een lid van de staff (die ze wakker hebben moeten maken) om 3 uur ’s nachts naar het ziekenhuis (een kliniek) voor een injectie en het ontsmetten van de wond. Het was een hele goede en schone kliniek, ik werd meteen geholpen, heb goede medicijnen gekregen en moet dinsdag terug komen voor mijn 2e injectie. Ik ben nu zo blij dat ik er toch voor heb gekozen om in Nederland de eerste 3 injecties te halen, anders had ik naar Phnom Penh of Bangkok gemoeten voor de juiste injecties.

Maar, maak je niet ongerust!! Ik heb hele lieve mensen om me heen die heel goed voor me zorgen. Het lopen, zitten en liggen is pijnlijk! De medicatie die ik nu moet slikken is er sterk, waardoor ik me wat raar voel (een beetje alsof ik drugs heb gebruikt ofzo... niet dat ik weet hoe dat is natuurlijk, maar ik denk dat het daarmee te vergelijken is). Ze zorgen zo goed voor me, dat ik zaterdag niet mee heb mogen helpen met de Pupit-parade. Dit vond ik heel erg, omdat ik graag mee geld op wilde halen om dat alles mogelijk te maken. Maar, om de pupit-parade te zien en toch een beetje te hebben geholpen met water uitdelen vanuit een tuk-tuk, is geweldig!!! De pupits waren geweldig! De sfeer was amazing! En er stonden ontzettend veel mensen aan de kant!! Het was zeker een mooie ervaring, maar wel moeilijk om de andere vrijwilligers rond te zien lopen en dit zelf niet te mogen.

Nou, ik ga mijn laatste weekje New Bridge tegemoet. Helaas wat anders dan verwacht, omdat ik vandaag niet kan werken.. En ik moet het heel de week rustig aan doen. Hopelijk voel ik me morgen weer wat sterker en kan ik weer naar mijn project!!

Veel liefs uit het (nog steeds) leuke Cambodja!